επιτρεπτικός

επιτρεπτικός: -ή, -ό (Α ἐπιτρεπτικός, -ή, -όν) [επιτρέπω]

αυτός που επιτρέπει κάτι, που προτρέπει, παρακινεί («ὁ μὴ προσέχων λόγοις ἐπιτρεπτικοῑς καὶ παιδευτικοῑς», Ωριγ.)

νεοελλ.

(νομ.) «επιτρεπτικό δίκαιο» — το σύνολο τών κανόνων τού ιδιωτικού δικαίου που μπορούν να μεταβάλλουν κατά το συμφέρον τους οι συμβαλλόμενοι με ιδιαίτερες συμφωνίες

αρχ.

ενθαρρυντικός, παρακελευσματικος.

Игры ⚽ Поможем сделать НИР

ἐπιτρεπτικά — ἐπιτρεπτικός hortatory neut nom/voc/acc pl ἐπιτρεπτικά̱ , ἐπιτρεπτικός hortatory fem nom/voc/acc dual ἐπιτρεπτικά̱ , ἐπιτρεπτικός hortatory fem nom/voc sg (doric aeolic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ἐπιτρεπτικόν — ἐπιτρεπτικός hortatory masc acc sg ἐπιτρεπτικός hortatory neut nom/voc/acc sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ἐπιτρεπτικοί — ἐπιτρεπτικός hortatory masc nom/voc pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ἐπιτρεπτικήν — ἐπιτρεπτικός hortatory fem acc sg (attic epic ionic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ἐπιτρεπτικῶς — ἐπιτρεπτικός hortatory adverbial … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)

Academic Dictionaries and Encyclopedias